Sağlam ve sürdürülebilir bir turizm için temel çerçeve olarak ortaya konulan Turizmde Global Etik İlkeleri (GCET), turizmin gelişimi üzerine kilit rol oynayan etkenleri yönlendirmek üzere tasarlanmış kapsamlı ilkeler dizisidir. Birbiriyle benzerlik gösteren hükümetler, seyahat endüstrileri, topluluklar ve turistlere hitaben, hem sektörün faydalarının en üst düzeye çıkarılması hem de çevre, kültürel miras ve toplumlar üzerindeki olumsuz etkilerinin en aza indirilmesi amaçlanmaktadır.
1999'da Dünya Turizm Örgütü Genel Kurulu tarafından kabul edilen ve iki yıl sonra da Birleşmiş Milletler tarafından teşvik edilen bu ilkeler, yine Dünya Turizm Örgütü tarafından etkin takip için teşvik edildi.
Yasal olarak bağlayıcı bir özellik taşımasa da yönetmelik, paydaşların belgenin uygulanması ve yorumlaması ile ilgili konular hakkında yönlendirileceği Dünya Turizm Etik Komitesi'nin (WCTE) rolünü kabul ederek gönüllü bir uygulama mekanizması üstlenmiştir.
Bu yasaya dair olan 10 ilke seyahat ve turizmin; ekonomik, sosyal, kültürel ve çevresel bileşenlerini kapsamaktadır:
Bölüm 1: Turizmin Toplumlararası Karşılıklı Anlayışa Katkısı
Bölüm 2: Turizmin Bireysel ve Kolektif Yönleri
Bölüm 3: Sürdürülebilir Gelişmenin Unsuru Olarak Turizm
Bölüm 4: Kültürel Mirası Kullanan ve Zenginleştiren Unsur Olarak Turizm
Bölüm 5: Ülke ve Toplumların Refahını Artıran Bir Faaliyet Olarak Turizm
Bölüm 6: Turizmin Geliştirilmesinde Tarafların Yükümlülükleri
Bölüm 7: Turizme Katılma Hakkı
Bölüm 8: Turizm Hareketinde Özgürlük
Bölüm 9: Turizm Sektöründe Çalışanların ve Girişimcilerin Hakları
Bölüm 10: Turizmde Global Etik İlkelerin Uygulanması